27 listopada 1830 r. Matka Boża objawiła się Katarzynie Laboure i poleciła wybicie Cudownego Medalika. Szybko zyskał on popularność, a wśród wiernych wzbudził większą świadomość tajemnicy Niepokalanego Poczęcia Maryi, przyczyniając się do lepszego zrozumienia dogmatu z 1854 r.
Św. Catherine Labouré była zakonnicą i mistyczką. Urodziła się 2 maja 1806 w Fain-lès-Moûtiers w Burgundii we Francji w rodzinie rolniczej. Była dziewiątym z 17 dzieci. Początkowo pracowała jako służąca. Następnie w 1830 roku postanowiła wstąpić do Zakonu Wincentyńskiego w Paryżu. Odkryła swoje powołanie w sposób wizjonerski: śnił jej się chory ksiądz, który wzywał ją do chorej osoby. Obiecał też Katarzynie, że posługa chorym będzie jej życiowym powołaniem wyznaczonym przez Boga. Kiedy po wstąpieniu do Zgromadzenia Sióstr Wincentynek zobaczyła na Rue du Bac w Paryżu zdjęcie jej założyciela Wincentego a Paulo, rozpoznała w nim księdza ze swojego snu. Podczas modlitw w kaplicy klasztornej szczególnym nabożeństwem darzyła Zbawiciela w Eucharystii i św. Wincentego a Paulo.
18 lipca 1830 roku, dzień przed uroczystością św. Wincentego a Paulo, poprosiła go o łaskę zobaczenia Najświętszej Maryi Panny. Tego dnia, o wpół do jedenastej w nocy obudził ją nagle krzyk Siostro, siostro!. Katarzyna rozsunęła zasłony w swoim łóżku i zobaczyła dziecko w białej szacie, które powiedziało do niej: Chodź do kaplicy. Matka Boska czeka na ciebie. Katarzyna szybko się ubrała i poszła za dzieckiem. Chociaż wszyscy w klasztorze spali, nagle zapaliły się światła i nawet drzwi kaplicy otworzyły się same.
Dziecko zaprowadziło ją do ołtarza, do krzesła księdza. Katarzyna pobożnie uklękła i zaczęła się modlić. Dziecko, w którym rozpoznała swojego anioła stróża, powiedziało do niej: Oto Maryja Panna. Następnie usłyszała coś jakby szelest jedwabnej sukni i zobaczyła siedzącą na krześle kobietę. Jej anioł stróż powiedział ponownie wyraźnie: Oto Święta Dziewica. Katarzyna podbiegła teraz do niej i położyła dłonie na kolanach Najświętszej Dziewicy: To była najsłodsza chwila w moim życiu — podkreśliła później. Najświętsza Panna powiedziała do niej: Moje dziecko, dobry Pan chce ci powierzyć zadanie. Trudno… wzbudzisz sprzeciw, ale otrzymasz też łaskę. Następnie wskazując ręką tabernakulum powiedziała: Przychodźcie do stopni tego ołtarza. Tutaj łaski spłyną na każdego, kto o nie prosi z ufnością i żarliwością.
Matka Najświętsza przekazała także Katarzynie prośbę do jej spowiednika, ojca Aladela: Najświętsza Dziewica chce, abyś założył wspólnotę dla dzieci.
27 listopada, w sobotę przed pierwszą niedzielą Adwentu, Katarzyna ponownie usłyszała szelest jedwabnej sukni podczas codziennej modlitwy o wpół do piątej wieczorem. Spojrzała oczarowana i zobaczyła Matkę Boską obok obrazu św. Józefa, stojącą na prawo od ołtarza. Matka Najświętsza stała na kuli ziemskiej, otoczona była słońcem i miała na sobie białą suknię. Głowę miała okrytą welonem w tym samym kolorze. Welon sięgał jej aż do stóp.
W uniesionych dłoniach Najświętsza Maryja Panna trzymała kulę. Oczy Maryi byłe skierowane ku niebu. Katarzyna usłyszała jej słowa: Kula, którą widzisz, przedstawia cały świat, Francję i każdego z osobna. Katarzyna rozpoznała też na dłoniach Maryi szlachetne pierścienie, które były wyposażone w najpiękniejsze kamienie i wysyłały cudowne promienie. Te promienie rozszerzyły się w dół i Katarzyna usłyszała, że promienie te są symbolem łask, których udzielam tym, którzy Mnie o nie proszą.
Następnie, na polecenie Matki Najświętszej, powstał obraz z następującym zdaniem wypisanym złotymi literami na górnym brzegu:
O Maryjo, bez zmazy grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.
Katarzyna usłyszała ponownie głos mówiący do niej: Postaraj się o wybicie Medalika na ten wzór. Osoby, które go będą nosić z ufnością, otrzymają wiele łask.
Na odwrocie obrazu Katarzyna rozpoznała literę M pod krzyżem, a pod nią Najświętsze Serce Jezusa i Niepokalane Serce Maryi.
Podczas grudniowej modlitwy o godzinie piątej Katarzyna ponownie usłyszała szelest jedwabnej sukni. Błogosławiona Dziewica ukazała się jej teraz za tabernakulum i potwierdziła misję Katarzyny. Potem powiedziała: Już Mnie więcej nie zobaczysz. W ten sposób objawienia dobiegły końca.
Medalik zamówiony przez Matkę Boską - wybity w 1832 roku - zyskał wkrótce przydomek Cudownego Medalika, ze względu na liczne cuda, jakie dokonały się za jego przyczyną, zwłaszcza podczas epidemii cholery w Paryżu. Następnie rozprzestrzenił się bezprecedensowo w Stanach Zjednoczonych (1836), w Polsce (1837), a nawet w Chinach i Rosji (1838). Dziesięć lat po objawieniach rozdano go ponad 10 milionów egzemplarzy, a pierwsza Wspólnota Dzieci Maryi narodziła się 8 grudnia 1838 r. i rozprzestrzeniła się po francuskich prowincjach i oczywiście także w Paryżu.
Św. Catherine Labouré zmarła 31 grudnia 1876 w Paryżu.
Nie zapominajmy o noszeniu na szyi poświęconego Cudownego Medalika i o odmawianiu modlitwy, połączonej z 3 Zdrowaś Maryjo, która strzeże od złego i obdarza błogosławieństwem: O Maryjo bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy.
red.